انغوزه گیاهی از تیره چتریان است و به صورت بوته‌ای، بزرگ، علفی و چندساله بوده که ارتفاع آن گاهی به 2.5 متر هم می‌رسد. این گیاه دارای ساقه‌ای محکم و ضخیم با سطح نسبتا خشن و گل‌های زرد رنگ است.از این گیاه ماده‌ای به نام اولئوگم که نوعی رزین یا صمغ گیاهی است استخراج میشود و در کتب طب سنتی به آن انگدان یا همان انغوزه گفته میشود.
انغوزه نوعی گیاه دارویی است که از ساقه‌های آن صمغی به همین نام استخراج میشود و قسمت مورد استفاده گیاه است. این گیاه در صنایع دارویی، بهداشتی، آرایشی و صنعت استفاده میشود. خاصیت مسکن، ضد سم، ضد تشنج، ضد فلج و رعشه، درمان ناراحتی‌های تنفسی، تقویت بینایی و درمان ناخنک چشم، مسکن درد گوش و کری از خواص انغوزه است.
گیاه انغوزه بومی بیابان‌های خشک ایران و کوه‌های افغانستان است و در هند نیز زیاد کشت میشود. از ساقه این گیاه نوعی صمغ استخراج میشود که به نام همان انغوزه، انگدان ویا اولئوگم نام برده میشود و مزه‌ای گس و تقریبا تند و سوزاننده داشته و دارای بویی شبیه به بوی نامطبوع ترکیبات گوگرددار است که بخش دارویی گیاه را تشکیل می‌دهد. در این بخش اطلاعاتی درباره خواص انغوزه در طب سنتی گردآوری شده است. لطفا با ما همراه باشید.
